بررسی نقش بار کاری بر بروز فرسودگی در بین روزنامه نگاران ورزشی

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی وضعیت فرسودگی در بین روزنامه‌نگاران ورزشی کشور و همچنین مطالعه نقش بار کاری بر روی بروز فرسودگی شغلی انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی بود که به‌صورت میدانی انجام پذیرفت. این مطالعه در زمستان 1396، و در بین جامعه روزنامه‌نگاران ورزشی شامل نویسندگان، کارمندان دفتری، ویراستاران و عکاسان ورزشی صورت پذیرفت. به منظور جمع‌آوری اطلاعات، از ابزار پرسشنامه استفاده شد. در این پژوهش از نسخه عمومی فرسودگی شغلی ماسلاش (MBI-GS) و دو زیرمقیاس اصلی این ابزار یعنی فرسودگی عاطفی و بدبینی برای سنجش فرسودگی روزنامه‌نگاران ورزشی استفاده شد. همچنین برای سنجش بار کاری روزنامه‌نگاران ورزشی، از پرسشنامه لیو و لو (2018)، استفاده شد. به‌منظور سنجش پایایی ابزار پژوهش از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه فرسودگی 85/0 و برای پرسشنامه بار کاری 89/0 به‌دست آمد. به‌علاوه، روایی ابزار مورد استفاده در پژوهش نیز توسط پنج تن از استادان مدیریت ورزشی دانشگاه تایید شد. در نهایت، تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های برگشت‌‌داده‌شده (287 پرسشنامه)، با بهره‌گیری از نسخه 22 نرم‌افزار SPSS و Lisrel 8.50 صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که روزنامه‌نگاران ورزشی کشور به لحاظ فرسودگی در سطح متوسطی قرار دارند و در بین روزنامه‌نگاران، ویراستاران دارای فرسودگی بالاتری هستند. همچنین بار کاری تاثیر مثبت و مستقیمی بر فرسودگی عاطفی داشت، اما تاثیر معنا‌داری بر بدبینی نداشت.