کاربردها و راهبرد های تکیه گاه سازی گفتمانی معلمان در آموزش محتوا محور از طریق زبان انگلیسی ضیاء تاج الدین

اگرچه در چند دهه اخیر مطالعاتی در زمینه تکیه گاه سازی در آموزش زبان دوم انجام شده است، تکیه گاه سازی در آموزش محتوا محور همچنان تحت مطالعه می باشد. این مطالعه کیفی به بررسی راهبردها و کاربردهای تکیه گاه سازی گفتمانی معلمان و پاسخ متقابل دانش آموزان زبان دوم در آموزش محتوا محور درس علوم پرداخته است. چهار معلم و 30 دانش آموز دوزبانه از طریق نمونه گیری آسان از یک مدرسه بین المللی انتخاب شدند. 24 ساعت آموزش کلاسی ضبط شد و بر اساس راهبرد تکیه گاه سازی گفتمانی (ولکی، 2006) و تکیه سازی کاربردی(وود، برونر و راس، 1976) پیاده سازی و مورد تحلیل قرار گرفته است. تحلیل محتوای قیاسی داده ها نشان داد که راهبرد تکیه گاه سازی، پل زدن و ساخت طرحواره جزء پربسامدترین کاربردهاست درحالی که زمینه سازی و توسعه فراشناخت به سختی مشاهده می شود. علاوه بر این، یافته ها نشان می دهد که کاربردهای تکیه گاه سازی ،بیشتر با هدف ارایه نمونه ایده آل و صحیح، تکیه بر هدف و کنترل انحراف از موضوع صورت میگیرد ، در حالی که تاکید بر تفاوت های اساسی به ندرت مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که راهبردها و کاربردهای تکیه گاه سازی، بیشتر به جای توسعه فراشناختی، به افزایش درک مفاهیم دانش آموزان می پردازد. این یافته ها می تواند در به کارگیری انواع راهبردها و کاربردهای تکیه گاه سازی در کالس های محتوا محور استفاده شود.