ارایه روشی برای AHP فازی با اعمال اصل گسترش«زاده»

فرایند تحلیل سلسله مراتبی یکی از جامع ترین سیستم های طراحی شده برای تصمیم گیری با معیارهای چندگانه است زیرا این تکنیک امکان فرموله کردن مساله را به صورت سلسله مراتبی فراهم میکند و همچنین امکان در نظر گرفتن معیار های مختلف کمی و کیفی را در مساله دارد این فرایندگزینه های مختلف را در تصمیم گیری دخالت داده و امکان تحلیل حساسیت روی معیار ها و زیرمعیار ها را دارد. علاوه بر این بر مبنای مقایسه زوجی بنا نهاده شده که قضاوت و محاسبات را تسهیل می نماید. این مدل با شناسایی و اولویت بندی عناصر تصمیم گیری شروع می شود. این عناصر شامل اهداف، معیارها و گزینه های احتمالی ، فرآیند شناسایی این عناصر و ارتباط بین آنها در نهایت منجر به ایجاد یک ساختار سلسله مراتبی می شود. اما در بسیاری از موارد برخی و یا تمام داده های مساله تصمیم گیری فازی می باشند پس لازم است در چنین مسایل عدم قطعیت را در مدل تصمیم گیری لحاظ کرد. این مقاله می کوشد که نگاهی تازه به مقوله تحلیل سلسله مراتبی فازی داشته باشد این نگاه متاثر از ایرادهای وارد در روش های فازی و روش های تصمیم گیری گروهی نظیر دلفی است.