تثبیت مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر روی بستر آلژینات به منظور حذف ایبوپروفن از محلول های آبی

ایبوپروفن یکی از پرمصرف ترین داروهای ضد التهابی غیر استروییدی است که از طریق کارخانجات سازنده و دفع پساب بیمارستانی و حتی فاضلاب خانگی به منابع آبی وارد می شود. هدف از این مطالعه، حذف ایبوپروفن در فرآیند تجزیه زیستی به وسیله مخمر ساکارومیسس سرویزیه تثبیت شده بر روی بستر آلژینات از محلول های آبی می باشد.

این پژوهش، یک مطالعه تجربی- آزمایشگاهی می باشد. در این مطالعه تاثیر پارامترهای غلظت مخمر (g/100ml) 3/0- 1/0، غلظت اولیه ایبوپروفن (mg/l) 350-50، زمان تماس 30-1 ساعت  و pH اولیه محلول  (4-7) بر فرآیند تجزیه زیستی ایبوپروفن با مخمرساکارومایسس تثبیت شده بر روی بستر آلژینات مورد بررسی قرار گرفت آزمایشها با استفاده از روش سطح پاسخ  در نرم افزار Design Expert 7 با استفاده از روش Behnken Box- طراحی و بهینه سازی گردید.

یافته های این مطالعه نشان داد حداکثر حذف ایبوپروفن توسط مخمر تثبیت شده بر روی آلژینات 5 /93 درصد در 5/5pH=  ، غلظت مخمر g/100ml)) 2/0، زمان 30 ساعت و غلظت اولیه mg/L 50  ایبوپروفن است.

برمبنای نتایج این مطالعه می توان بیان نمود که مخمر ساکارومایسس سرویزیه تثبت شده توانایی تجزیه بیولوژیکی ایبوپروفن را با کمترین هزینه و راندمان بالا دارا است و می توان از این روش مقرون به صرفه جهت تصفیه فاضلاب های دارویی استفاده نمود.