ارزیابی توان هیدروکربن زایی سنگ مادر سرگلو در گستره جنوب غرب ایران و شمال غرب خلیج فارس

سازند سرگلو با سن ژوراسیک میانی در جنوب غرب ایران، شامل شیل های خاکستری و آهک های رسی نازک لایه است. خصوصیات سنگ شناسی، پتروفیزیکی و ژیوشیمیایی، این سازند را به عنوان یک سنگ مادر محتمل در جنوب غرب ایران مطرح می کند. پژوهش حاضر به بررسی توان هیدروکربن زایی سازند سرگلو و چگونگی توزیع کمیت، کیفیت و بلوغ مواد آلی آن در نواحی لرستان، دشت آبادان، فروافتادگی دزفول و شمال غرب خلیج فارس می پردازد. بدین منظور، اطلاعات پیرولیز راک اول 365 نمونه به همراه انعکاس ویترینایت 31 نمونه از 16 میدان و رخنمون مختلف مورد ارزیابی ژیوشیمیایی قرار گرفت. پارامترهای ژیوشیمیایی، توان هیدروکربن زایی بسیار خوبی را برای سازند سرگلو در گذشته و اکنون در نواحی مختلف منطقه مورد مطالعه بیان می کنند. بالاترین کربن آلی کل و شاخص هیدروژن مربوط به شرق حوضه لرستان است و به سمت غرب حوضه لرستان و جنوب منطقه مورد مطالعه از این مقادیر کاسته می شود. این روند دقیقا عکس روند بلوغ این سازند در منطقه مورد مطالعه است. سازند سرگلو در قسمت شرقی حوضه لرستان نابالغ یا در اوایل بلوغ است و به سمت غرب و جنوب غرب بلوغ افزایش یافته است. این سازند در غرب حوضه لرستان در اواخر پنجره نفتی یا اوایل پنجره گازی، و در فروافتادگی دزفول و دشت آبادان، در اوج یا اواخر پنجره نفتی قرار دارد.