بررسی مشارکت علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانش شناسی در تولید علم براساس داده های پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

این پژوهش بررسی مشارکت علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانش شناسی در تولید علم بود.
روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی علم سنجی است که با استفاده از شاخص های علم سنجی، مدارک علمی دانشجویان علم اطلاعات و دانش شناسی را مورد مطالعه قرار داده است. جامعه آماری شامل کلیه مدارک علمی دانشجویان رشته علم اطلاعات و دانش شناسی نمایه شده در پایگاه ISC (بازه زمانی 1387-1394) است.
یافته ها: دانشجویان در این بازه 490 مدرک علمی منتشر کرده بودند. مقطع دکترا دارای بیشترین تعداد تولید علم و الگوی غالب همکاری شان مشارکت گروهی بود. از لحاظ تعامل علمی، دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در رتبه نخست و پس از آن به ترتیب دانشجویان دانشگاه شهید چمران، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه تهران در رتبه های بعدی قرار داشتند. از نظر تعداد انتشارات علمی، دانشجویان دانشگاه شهید چمران با 97 مدرک در رتبه نخست و دانشجویان دانشگاه فردوسی با انتشار 96 مدرک در رتبه دوم قرار داشتند. دیگر یافته ها نشان دادند که اختلاف معناداری بین نوع دانشگاه با میزان تولیدات علمی دانشجویان وجود دارد.
نتیجه گیری: مشارکت دانشجویان در تولید علم گرچه روبه رشد بوده، ولی به نسبت تعداد دانشجویان حدودا 10.0 بود که قابل توجه نیست. چنین امری توجه بیشتر گروه های آموزشی و سیاست گذاران را در جهت استفاده بهینه از پتانسیل دانشجویان تحصیلات تکمیلی می طلبد.