بررسی اثرات محافظتی کوآنزیم Q10و ویتامین Cدر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین در موش صحرایی

مصرف مکملهای آنتی اکسیدانی بر عملکرد ارگانهای بدن و کاهش رادیکالهای آزاد شده در جریان اختلالات و بیماریهای مختلف همیشه مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کوآنزیم  Q10و ویتامین  Cبر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستیامین میباشد.

در این مطالعه تجربی مداخله گر موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه  (:1کنترل،)گروه  (2سیستیامین)، گروه (3ویتامین  Cبه اضافه سیستیامین،) گروه (4کوآنزیم  Q10به اضافه سیستیامین) درمان شدند.  24ساعت پس از آخرین تزریق موشهای صحرایی بیهوش گردیده و نمونه گیری انجام شد. به منظور مقایسه میانگین داده ها در گروه های مورد مطالعه، آزمونهای Welch و کروسکال-والیس مورد استفاده قرار گرفت و سطح معنیدار  P < 0.05در نظر گرفته شد.

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد تزریق سیستیامین موجب کاهش معنیدار P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در گروه سیستیامین در مقایسه با گروه کنترل شد. پیش درمانی با ویتامین  Cموجب افزایش معنیدار P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در مقایسه با گروه سیستیینامین تنها شد. پیش درمانی با کوآنزیم  Q10موجب افزایش بسیار معنیدار فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز P < 0.001و آنزیم سوپراکسیددیسموتاز P < 0.05در مقایسه با گروه سیستیینامین تنها شد.

بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه جهت کاهش عوارض استرس اکسیداتیو ناشی از سیستیامین در موشهای صحرایی میتوان از کوآنزیم  Q10 و ویتامین  C استفاده کرد.