سازمان های بین المللی و تکوین حقوق بین الملل عرفی
بررسی پیشینه و اهمیت سازمانهای بینالمللی سوالات بنیادین عدیدهای را در خصوص جایگاه آنها در نظام حقوقی بینالمللی بهصورت لاینحل و بحثبرانگیز باقی گذاشته است. یکی از سوالات اینچنینی آن است که آیا سازمانهای بینالمللی میتوانند مستقیما در شکلگیری حقوق بینالملل عرفی مشارکت نمایند. بهطور نسبی تا به امروز این مسئله توجهات اندکی را به خود جلب نموده است. بهطور سنتی حقوق بینالملل عرفی محصول رویه و اجماع نظر حقوقی دولتها (نگرش دولتها در خصوص آنچه حقوق بینالملل روا میدارد یا لازم میداند یا منع میکند) بوده است. روشن است که سازمانهای بینالمللی بهطور غیرمستقیم با شکل دادن به اعمال و نگرش دولت ها بر حقوق بینالملل عرفی تاثیر دارند. مقامات سازمانهای بینالمللی بهویژه آنهایی که در راس هرم سازمانی قرار دارند میتوانند از طریق تصدیق یا تنقید رفتار دولتهای عضو که با قواعد خاص در انطباق هستند، دولتها را تحت تاثیر قرار دهند. علاوه بر این سازمانهای بینالمللی عرصهای را تمهید مینمایند که دولتها میتوانند در آن اطلاعات مرتبط با اقدامات خود و موقعیتهایی را که درباره مفاد و وضعیت قواعد حقوق بینالملل زیر نظر دارند، به اشتراکگذارند. درصورتیکه قطعنامههای مجمع عمومی ملل متحد حمایتهای لازم را از جانب دولتها کسب نمایند، بهعنوان دلیلی مورد استناد قرار میگیرند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.