مقایسه عملکردهای اجرایی - شناختی و علائم هیجانی بین بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون و افراد گروه شاهد

عملکرد اجرایی به عنوان ظرفیت مغز انسان در نظر گرفته می شود و شامل ظرفیت سازماندهی، انعطاف پذیری شناختی، برنامه ریزی، حل مسئله و غیره است. مصرف طولانی مدت مواد افیونی (مخدرها) مانند هرویین و متادون با طیف وسیعی از نقص های شناختی همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکردهای اجرایی- شناختی و علایم هیجانی افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون و افراد گروه شاهد بود. 

پژوهش حاضر از نوع مقطعی است. نمونه پژوهش شامل دو گروه 40 نفره از افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون و گروه شاهد بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس 42 سوالی و آزمون برج لندن بود. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 22و آزمون t مستقل انجام شد.

نتایج نشان داد که افراد تحت درمان با متادون نسبت به افراد گروه شاهد در متغیرهای انعطاف پذیری شناختی و برنامه ریزی به طور معناداری عملکرد کمتری داشتند (0/001<p). همچنین نتایج حاصل از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس نشان داد که افراد تحت درمان با متادون نسبت به افراد گروه شاهد، علایم افسردگی (0/001<p)، اضطراب (0/01<p) و استرس (0/05<p) بیشتری را بصورت معنادار تجربه می کنند.

افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون از لحاظ عملکردهای اجرایی، نسبت به افراد گروه شاهد عملکرد ضعیف تری دارند، همچنین بیماران تحت درمان با متادون علایم هیجانی بیشتری را تجربه می کنند. لذا ضعف این عملکردها، در درمان این افراد باید مورد توجه قرار گیرند.