کوری معنوی در رمان کوری اثر ژوزه ساراماگو

استعارهی حیوانی، تشبیه غالب رمان کوری اثر ژوزه ساراماگو را به خود اختصاص میدهد. رابطهی این استعاره با مفهوم مرگ انسانیت و اخالق مدتی است که در نقد این اثر نادیده گرفته شده است. از این روی نویسندگان در این جستار کوشش دارند تا با رویکرد خواننده محور که بر نقش موثر خواننده در فرایند خوانش تکیه دارد – بدین معنا که خواننده شکافهای درون متن را پر می‌کند – به بررسی اهمیت و مفهوم استعاره ی حیوانی به کار برده شده در این داستان بپردازند. در واقع نویسندگان، بر شکاف ایجاد شده بین استعارهی حیوانی موجود در داستان و مفهوم مرگ انسانیت و اخالق در جامعه ی مدرن پلی میزنند و به تحلیل اهمیت آن میپردازند. همچنین تالش شده است تا به بررسی انتظارات ایجاد شده در متن با توجه به اشاره هایی که این رمان به دو اثر ادبی پیش از خود دارد پرداخته شود. نویسندگان در پایان به ابهام موجود در این داستان میپردازند که خود گواه تاکید نقد خواننده محور بر نقش موثر خواننده و ابهام متون ادبی است.