طراحی مدل ارتقاء و بهینه سازی نظام گزینش و جذب منابع انسانی در سازمان های سلامت محور دولتی

مهندسی مجدد نظام ها و فرآیند های گزینش منابع انسانی متعهد و متخصص به عنوان سرمایه اصلی سازمان های سلامت محور مبتنی بر صلاحیت های عمومی و تخصصی با بهره گیری از قوانین اداری و گزینشی  مترقی در این گونه سازمان های دولتی در ایران که عمدتا با چالش های بسیاری در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی همراه هستند از الزامات سیاست گذاران بخش سلامت محسوب می شود. لذا هدف از این پژوهش تبیین مدلی جهت نظام گزینش است تا براساس آن شایستگان (متخصص و متعهد) در سازمان های سلامت محور استخدام شوند.

این پژوهش از نظر طرح تحقیق بصورت آمیخته اکتشافی، بطور میدانی و با استفاده از استراتژی نظریه پردازی داده بنیاد (بخش کیفی) و پیمایشی (بخش کمی) انجام شده است. جهت محاسبات آماری از روش معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) استفاده شده است. جهت بررسی اعتبارنتایج به دست آمده از مصاحبه از روش باز آزمون استفاده گردیده است. هم چنین برای ارزیابی مدل ساختاری از معیارهای Z،R2، F2 و Q2 استفاده شده است.

نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که مدل گزینش شامل مولفه های استفاده از ابزار نوین، کارآمد در جمع آوری اطلاعات در خصوص متقاضیان استخدام. برای استقرار کامل مدل گزینش نیازمند اصلاح برخی قوانین و مقررات و آیین نامه های مورد عمل گزینش و اصلاح معیار های احراز صلاحیت متقاضیان جذب در سازمان های سلامت محور در سه بعد سازمانی،  بعد اجتماعی و فردی است. در این پژوهش بارهای عاملی کلیه متغیرهای مشاهده پذیر به استثناء یک مورد دارای بارعاملی بالاتر از 5% است که مقادیر آلفای کروبناخ اندازه گیری شده برای کلیه متغیرهای مدون بیش از 7% است. کلیه مقادیر محاسبه شده برای آماره T بزرگتر از 1/96 است.

مدل فرایندی گزینش بر مبنای اصول اخلاقی و علمی بنا نهاده شده تا برای تعیین و پایش مداوم صلاحیت تعهدی بعنوان مهم ترین بعد تضمین کیفیت خدمات سلامت در کنار کسب مهارت های تخصصی عمل نماید. این مدل بسیار پویا و کمی است تا از امکان اعمال تعصبات شخصی جلوگیری نماید. به منظور استقرار مدل نیازمند طراحی و استقرار سیستم مدیریت اطلاعات گزینش و بازنگری در قوانین و مقررات  گزینش و اداری است.