بررسی اثر عصاره متانولی پگانوم هارمالا و هارمین بر آسیب بافتی ناشی از دیابت در کلیه رتهای نر نژاد ویستار

از عوارض خطرناک دیابت، نفروپاتی دیابتی است که شیوع نسبتا بالایی در بیماران دیابتی داشته و باعث نارسایی کلیه می شود. بررسی روند تخریب و مکانیسم های جلوگیری کننده از آن در جهت کاهش آسیب های بافتی مخصوصا با تیمار توسط گیاهان می تواند موضوع قابل تاملی باشد .

مواد و روش ها: 

در این تحقیق اسپند با نام علمی Peganum harmala ، گیاهی از خانواده Zygophyllaceae  و ماده موثره آن به نام هارمین در آسیب کلیوی ناشی از دیابت، بر روی 80 راس رت نر نژاد ویستار در گروه های تجربی و دیابتی تحت تیمار با عصاره متانولی دانه و برگ پگانوم هارمالا و نیز هارمین صورت گرفت. پس از انجام مراحل فیکس و پاساژ بافتی، لام های میکروسکوپی تهیه شده و مطالعه گردید.

 یافته ها: 

در بررسی های بافتی چهار فاکتور تغییرات اپی تلیالی، تخریب توبولی، التهاب لوکوسیتی و گرفتگی مویرگی در کلیه بررسی و مشخص شد، گروه رت دیابتی دریافت کننده هارمین و گروه رت دیابتی دریافت کننده عصاره دانه دچار تخریب و آسیب دیدگی کمتری شده است در حالی که در گروه رت دیابتی دریافت کننده عصاره برگ این آسیب ها بالاتر بود و جالب توجه بود که درگروه های تجربی هیچ اختلافی با گروه کنترل مثبت مشاهده نگردید. 

نتیجه گیری:

طبق نتایج بافتی در تحقیق ما عصاره دانه و هارمین این توانایی را دارد که جلوی آسیب بافتی ناشی از دیابت را بگیرد که این را می توان به آلکالویید هارمین موجود در دانه نسبت داد.