طراحی و تبیین مدلی جغرافیای- منطقه ای برای توسعه رهبری در سازمان های دولتی ایران (مورد مطالعه: دانشگاه علوم پزشکی مازندران)

توسعه رهبری برای سازمان ها در محیط کسب وکار فعلی به یک ضرورت حیاتی و استراتژیک تبدیل شده است، مسئله اصلی که محقق در این پژوهش دنبال می کند این است که الگوی مناسب توسعه رهبری در سازمانهای دولتی ایران با مطالعه موردی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران چگونه باید باشد؟ و این الگو دارای چه ابعاد و مولفه هایی می باشد؟ پژوهش از نظر هدف، توسعه ای و کاربردی است ، از نظرماهیت و روش آمیخته است ، که در دو مرحله کیفی و کمی انجام گرفت، نمونه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی به تعداد 16 نفر و در بخش کمی،کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران با حجم نمونه 265 نفر تعیین گردید. برای جمع-آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی سوالات به تایید خبرگان رسید و برای تعیین پایایی از روش پایایی ترکیبی استفاده شد، برای تعیین کفایت نمونه ها از آزمون تناسب کایزر - مایر و بارتلت استفاده شد،جهت تشخیص عامل های سازه توسعه رهبری ازروش تحلیل عاملی اکتشافی و برای برازش الگو از مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار SMART PLS انجام شد.بر اساس مدل مفهومی پژوهش،توسعه رهبری از طریق توسعه سه سطح: فردی، سیستمی و وضعیت و با نه معیار که شامل رفتارهای رهبر،شرایط شبکه، رهبری اشتراکی، یادگیری سازمانی ، محیط رهبری، وضعیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و با ارایه شرایط اتوکاتالیز و تنش در نظام اجتماعی باعث سازگاری مثبت سیستم می شود.