بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی برخی ژن های مولد بیوفیلم در استافیلو کوکوس اورائوس های جدایه از ورم پستان گاو

باکتری استافیلوکوکوس اورنوس یکی از مهمترین باکتریها در بین عوامل مسبب اورام پستان واگیردار می باشد که معمولا طبیعت برگشت پذیر،مزمن و مقاوم به درمان دارد.یکی از متقاعدکننده ترین فرضیه های ارایه شده جهت عدم کارایی رژیم های درمانی آنتوبیوتیکی رایج در درمان اورام پستان استافیلوکوکوس اورنوسی،توانایی آنها در ساختن فاکتورهای حدت،همینطور توانایی تولید و رشد در ساختارهایی به نام بیوفیلم (biofilm) در درون بافتهای آلوده است که منجر به ابعاد مقاومت به اغلب آنتی بیوتیک ها می گردد.در این تحقیق به روی 20 نمونه شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان بالینی استافیلوکوکوس اورنوسی صورت پذیرفت.نتیجه تست انتی بیوگرام این باکتری مقاومت 100 درصدی به انتی بیوتیکهای پنی سیلین،کلوکساسیلین،کانامایسین،نیومایسین،استرپتومایسین و در مقابل 100 درصد حساسیت نسبت به آنتی بیوتیکهای انروفلوکساسین،جنتامایسین،نووبیوسین،کوباکتان،نافپنزال،سفتی فور،فلوروفنیکل،لینکوسپکتین،تترادلتا و جنتاماکس را نجات داد.میزان حساسیت در مورد آنتی بیوتیک های تایلوزین،لینکومایسین،سولتریم،تری متوپریم + سولفامتوکسازول، تتراسایکلین،آمپی سیلین و آموکسی سیلین به ترتیب 60,0,70,70,0,0,45 درصد به دست امد.در مورد فراوانی ژنهای fnbB, fnbA, fib, bap که از ژن های دخیل در تشکیل بیوفیلم می باشند.نتایج به ترتیب اعداد 85, 80, 65, 0  درصد را نشان داد.نتایج حاکی از توانایی بالای این باکتری در تشکیل بیوفیلم و همچنین مقاومت بالا نسبت به آنتی بیوتیک های دسته ی بتالاکتام و آمینوگلیکوزیدها می باشد.