آسیب شناسی مدیریت آموزش سازمانی: مطالعه ای پدیدارشناسانه

سازمان های امروزی باید به سمت یادگیری حرکت کنند و یادگیری تنها از راه فرآیندهای تجزیه و تحلیل منابع انسانی و آموزش مدوام و برنامه ریزی شده ایجاد می شود. این تحقیق با هدف آسیب شناسی مدیریت آموزش سازمانی انجام شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی _ پدیدارشناسی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 70نفر از کارکنان سازمان نوسازی مدارس استان آذربایجان شرقی هستند برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه سازمان یافته استفاده شد و تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. نقطه اشباع در این پژوهش 15 نفر از کارکنان بودند. پس از ضبط مصاحبه، متن آن ها تهیه شد. سپس با استفاده از نرم افزار مکس کیودا (MAXQDA10) مضامین اصلی و مضامین فرعی استخراج گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش پیشنهادی اسمیت استفاده گردید. از یافته های پژوهش 4 مضمون اصلی و 17 مضمون فرعی شامل: فقدان بسترهای مناسب (مقاومت در برابر تغییر، فقدان برنامه ریزی مشخص، عدم انگیزه کارکنان، عدم هماهنگی در برگزاری دوره ها و تمرکز گرایی)، کمبودها و ناهماهنگی ها در عرصه ی اجرا (مشارکت کم کارکنان، مشکلات فنی و فناوری، ناکافی بودن بودجه ، تخصص پایین مدرسان و عدم جذابیت محتوای دوره ها)، مشکلات بعد از اجرای دوره (فقدان نظام ارزشیابی جامع، عدم ارتباط تیوری با عمل و عدم رفع نواقص دوره ها بعد از انجام ارزشیابی) و پیشنهاداتی برای بهبود (فرهنگ سازی، هماهنگی بین عوامل درگیر، تامین بودجه و شروع تغییر از خود مجریان) استخراج گردید. طبق یافته های پژوهش مشکلات و آسیب هایی در فرآیند قبل از اجرا، اجرا و بعد از اجرای دوره های آموزشی در این سازمان وجود دارد.