بررسی جایگاه زن و عشق در ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی

راهیابی به دنیای درون زن و کنکاش در شخصیت و خلق و خوی او، همواره توجه دانشمندان، فالسفه و ادیبان هر عصری را به خود جلب کرده است. شناخت نقش و جایگاه زن در فرایند تکمیلی بشر نیازمند بررسی ها و تحقیقات مکرر و مداوم است، زیرا باید بتواند پرده از ابهامات و مسایلی که باعث پیش داوری هایی درباره او شده و زن را به عنوان یک »گناهکار ازلی« معرفی کرده بردارد. ما در ایران باستان با زنان زیرک، کاردان و هوشمندی مواجه ایم که اهانت کردن، بی توجهی نمودن و حقیر شمردن زنان را نه تنها برنمی تابد بلکه بعضا چنان عکس العملی نشان داده اند که تمام ساختارهای سیاسی، فرهنگی، حقوقی و اجتماعی حاکم بر جامعه را متزلزل کرده و زیر سوال برده اند که ویس یکی از این زنان است و هدف این پژوهش شناساندن چهره واقعی و اراده راسخ اوست که به یاری آن توانست در مقابل سرنوشتی که دیگران برایش رقم زدند بایستد. در این مقاله سعی بر این است که ابتدا جایگاه زن در منظومه ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی با توجه به شخصیت اصلی منظومه، یعنی ویس مورد بررسی قرار گیرد و بعد هم زنان دیگری که در این داستان بنا به موقعیت خود نقش آفرینی کرده اند مورد توجه قرار گیرند. در بخش پایانی مقاله نیز نقش و نوع و جایگاه عشق در منظومه عاشقانه ویس و رامین مورد بررسی قرار می گیرد. روش کار، تحقیق کتابخانه ای بوده و با مراجعه به منابع، مطالب جمع آوری شده و به صورت تحلیل و استدالل بیان شده است.