مقایسه پیشگیری کوتاه مدت با استفاده از آنوکساپارین و ریواروکسابان، پس از جراحی تعویض کامل زانو

ترومبوآمبولی وریدی، VTE (Venous thromboembolism)، میزان مرگ و میر بیمار را پس از جراحی های ارتوپدی افزایش می دهد و به همین ترتیب، پیش درمانی به عنوان یک عمل مرسوم، پس از تعویض کامل مفصل انجام می شود. اگرچه عوامل پیشگیری کننده موثر و ایمن زیادی وجود دارند، اما نتایج بالینی به زیر حد مطلوب نمی رسند. هدف این مطالعه مقایسه نتایج بالینی و سونوگرافی برای استفاده از هپارین با وزن مولکولی کم، LMWH (low molecule weight heparin)، و ریواروکسابان (Rivaroxaban) در بیمارانی است که تعویض کامل زانو انجام داده اند.

در یک مطالعه مقطعی آینده نگر، 325 بیمار برای دریافت آنوکساپارین (Enoxaparin) یا ریواروکسابان به عنوان ترومبوپروفیلاکسی در جراحی تعویض کل مفصل زانو، ثبت نام شدند. برای آنها قبل و بعد از عمل، برای تشخیص ترومبوآمبولی، سونوگرافی داپلر انجام شد. این بیماران حداقل برای دو سال مورد بررسی قرار گرفتند. وضعیت و وقوع VTE مورد بررسی قرار گرفت. بیماران از نظر جنسیت، شاخص توده بدنی، استعمال دخانیات، دیابت شیرین و سابقه قبلی VTE مقایسه شدند.

325 بیمار واجد شرایط، مجموعه ای از 130 (40%) مرد و 195 (60%) زن را فراهم کردند. میانگین سن بیماران و انحراف معیار به ترتیب 2/63 سال و 3/14 بود. در مجموع 40 بیمار (3/12%) شامل 27 نفر LMWH و 13 نفر ریواروکسابان، دارای DVT (deep venous thrombosis) در اندام تحتانی بودند. 15 بیمار (6/4%) شامل 11 نفر از LMWH و 4 نفر از ریواروکسابان دارای آمبولی ریوی، PE (pulmonary embolism)، بودند. 5 بیمار (5/1%) شامل 4 نفر در LMWH و 1 نفر در ریواروکسابان، دارای ترومبوآمبولی عروق مغزی بودند. شیوع ترومبوآمبولی در هر دو روند پیشگیری مشابه بود. از طرف دیگر، 2 بیمار (6/0%) از گروه LMWH دچار خونریزی خود به خودی ریتروپریتونیال شدند. بیماران PE سابقه DVT داشتند. DVT در بیماران با عوامل خطر چاقی، دیابت یا سیگار کشیدن رخ داده بود.

از نظر بروز ترومبوز وریدی و PE، بین استفاده از ریواروکسابان و آنوکساپارین، برای پروفیلاکسی ترومبوآمبولیک در تعویض کامل زانو تفاوتی وجود نداشت. پیشگیری از ترومبوآمبولیک طولانی مدت در مواردی مانند استعمال دخانیات، دیابت و چاقی ترجیح داده می شود. بیماران مبتلا به ترومبوآمبولی وریدی قبلی، در معرض خطر بالایی از آمبولی ریه و عروق مغزی هستند و از طرف دیگر، افت پیشرونده هماتوکریت، بعد از جراحی تعویض کامل زانو، باید جراح را نسبت به خونریزی خود به خودی ریتروپریتونیال در بیمارانی که از آنوکساپارین برای ترومبوپروفیلاکسی استفاده می کنند، آگاه کند.