مقایسه ایران و منتخبی از کشورهای اروپایی با سطح نوآوری متوسط از منظر قابلیت های فناورانه

کشورها دارای چشم انداز و درک متفاوتی از نیازهای فناورانه خود هستند اما یک چیز در همه ی آن ها ثابت است و آن نیاز این کشورها به ساخت، حفظ و بهبود قابلیت های فناورانه است. هدف اصلی این مقاله مقایسه جمهوری اسلامی ایران و منتخبی از کشورهای اروپایی با سطح نوآوری متوسط (روسیه، ترکیه، یونان، اوکراین، ایتالیا، رومانی، لهستان، اسپانیا و پرتغال) از منظر قابلیت های فناورانه است. این مقاله همچنین به دنبال شناسایی نقاطی است که ایران برای بهبود قابلیت های فناورانه خود باید بر آن ها تمرکز نماید. بر این اساس در گام اول، با بررسی ادبیات موجود، سنجه های ارزیابی قابلیت های فناورانه در سطح کلان استخراج شد. سپس سنجه های استخراج شده با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در محیط فازی وزن دهی شده و کشورها با استفاده از داده های بین المللی و روش تاپسیس رتبه بندی شدند و از مقایسه آنها نقاطی که ایران برای بهبود قابلیت های فناورانه خود باید بر آن ها تمرکز نماید، شناسایی گردید. نتایج نشان داد که در میان ده کشور مورد بررسی ایتالیا، اسپانیا و ایران به ترتیب سه کشور برتر بوده و سه کشور پرتغال، اوکراین و یونان به ترتیب ضعیف ترین جایگاه را کسب نموده اند. نتایج همچنین نشان داد که ایران از نظر تولید مقالات علمی و فنی، پروانه های ثبت اختراع، آموزش عالی و همچنین زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات از جایگاه مناسبی برخوردار بوده و برای بهبود در وضعیت قابلیت های فناورانه خود به ترتیب باید بر تولید محصولات با فناوری پیشرفته، تعداد پژوهشگران تمام وقت کشور و هزینه کرد در تحقیق و توسعه تمرکز نماید.