اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر رفتارهای اضطرابی و هیستومورفومتری نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز در موش صحرایی نر بالغ

امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین فرکانس هایی در محدوده KHz 300 تا GHz 300 را در بر می گیرند و در محیط پیرامون زندگی به صورت گسترده وجود دارند. اثرات بیولوژیک این امواج بر بدن انسان و سیستم عصبی به طور کامل شناخته نشده است. در این تحقیق اثرات امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر تغییرات رفتاری و همچنین تغییرات   نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند که عبارتند از:  گروه اول کنترل،گروه دوم امواج MHz900، گروه سوم امواج MHz 1800 و گروه چهارم امواج MHz 2450 ، به ترتیب با شدت2 ،1و20 وات بر کیلوگرم ، به مدت یک ماه و روزانه 4 ساعت دریافت کردند. در بررسی های رفتاری از آزمون ماز مرتفع و در بررسی هیستومورفومتری شامل تعداد انشعابات و خارهای دندریتی نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی از رنگ آمیزی گلژی کاکس استفاده شد.

امواج الکترومغناطیسی درگروه های تجربی باعث کاهش معنی دار تعداد ورود و زمان سپری شده موش های صحرایی در بازوهای باز آزمون ماز مرتفع در مقایسه با گروه کنترل شد(05/0 ˂P). همچنین نتایج بررسی هیستومورفومتری کاهش معنی دار تعداد انشعابات و خارهای دندریتی نورون های لایه هرمی داخلی قشر لوب پیشانی مغز موش های صحرایی در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد(05/0 ˂P).

تابش امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث تغییرات رفتاری و افزایش اضطراب در موش های صحرایی و همچنین آسیب نورون های لایه هرمی داخلی قشرپیشانی درگروه های تجربی شد .