مدیریت بحران و کاهش ریسک همه گیری ویروس کرونا (با تاکید بر توانمندی های ایران)
همه گیری جهانی ویروس کرونا تهدیدی جدی را متوجه سلامت و امنیت جامعه جهانی کرده است؛ تهدیدی که به واسطه شدت و گستره ارتباطات انسانی و مراودات اقتصادی در جهان امروز مرزی نمی شناسد. قرار گرفتن ایران در فهرست یکی از قربانیان اصلی ویروس کرونا در کنار دشواری واردات مواد اولیه، داروها و تجهیزات پزشکی به واسطه تحریم ها، کشورمان را با مسیولیتی خطیر مواجه کرده است؛ مسیولیتی که انجام صحیح آن منوط به شکل گیری یک عزم ملی و همکاری همه جانبه تمام دستگاه های اجرایی در مدیریت بحران پیش آمده است.
این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که مدیریت بحران چه نقشی در کاهش ریسک همه گیری ویروس کرونا دارد؟
یافته های پژوهش بیانگر این موضوع است که رویکرد و استراتژی کشورها در مدیریت بحران کرونا متفاوت بوده و هر یک از کشورها عمدتا یکی از رویکردهای آرام کردن یا کاهش آسیب، کنترل فعال (استراتژی مهار) و یا سرکوب قاطع را جهت مدیریت بحران کرونا در پیش گرفته اند.
در ایران با توجه به وجود ظرفیت های گسترده از قبیل امکانات گسترده پزشکی و بیمارستانی، سازمان هلال احمر، سازمان پدافند غیرعامل، مدیریت بحران و ورود به موقع یگان های نظامی و... به عرصه مدیریت بحران، اپیدمی کرونا علی رغم شروعی ضعیف؛ در حال حاضر شکل قابل قبولی در حوزه ارایه خدمات سلامت به خود گرفته است و توانسته پاسخ به نیاز بیماران بستری را تحت مدیریت در آورد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.