بررسی رفتار زمین‏‏ شیمیایی عنصر‏‏ های کمیاب در سیستم گرانیت- پگماتیت مشیرآباد (جنوب‏‏ باختری قروه، کردستان)

پگماتیت‏‏‏ های بارور، مهم‏‏ ترین خاستگاه عنصر‏‏ های کمیاب و راهبردی به شمار می‏‏روند. این واحد‏‏ های گرانیتی درشت‏‏‏ دانه با توده‏‏‏‏ های گرانیتی پتانسیل‏‏‏ دار ارتباط زایشی دارند و نخستین گام برای اکتشاف آنها، شناسایی و اکتشاف توده‏‏‏‏ های گرانیتی مادر است. در این مقاله، سیستم گرانیت- پگماتیت مشیرآباد در جنوب‏‏ باختری قروه، با هدف بررسی رفتار و محتوای عنصر‏‏ های کمیاب، با به کارگیری داده‏‏‏ های سنگ کل و اطلاعات زمین‏‏ شناسی موجود بررسی شده است. بررسی‏‏‏‏ ها نشان می‏‏‏ دهند سنگ‏‏ های آذرین توده مشیرآباد در پی یک فرایند جدایش بلوری پدید نیامده‏‏‏ اند، بلکه پیدایش آنها به‏‏ صورت جداگانه و موازی هم رخ داده‏‏‏ است. در پی تزریق‏‏‏‏ های متوالی و پیشرفت فرایند سنگ‏‏‏ ساز جدایش ماگما که با افزایش Rb و کاهش K/Rb همراه است، محتوای فلزهایی مانند Sr، Zn، Ba، REEs، Th، Zr و Hf در ماگمای مادر کم شده است؛ اما محتوای فلزهایی مانند Nb، Ta، Be و Ga افزایش یافته است. همچنین، شواهد نشان می دهند فعالیت‏‏‏ های گرمابی نیز در تمرکز یا رقیق شدن عنصرها دخیل بوده‏‏‏ اند