عنوان: تاثیر اجرای تئوری سازگاری روی بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان کم توان ذهنی

کم توانی ذهنی کودکان یک عامل نگران کننده برای سازگاری می باشد که خانواده ها  با آن مواجه هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر بکارگیری تیوری Roy بر سازگاری اجتماعی مادران این کودکان اجرا گردیده است.

مطالعه تجربی حاضر با طراحی پیش آزمون- پس آزمون و دو گروهی(آزمون و کنترل) بر روی 50 نفر از مادران کودکان کم توان ذهنی 14-6 شهرستان گنبدکاووس در سال 96 انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. دوگروه مداخله و کنترل پرسشنامه ی دموگرافیک و سازگاری Bell adjustment questionnaires را تکمیل نمودند.گروه مداخله8 جلسه آموزشی 45 دقیقه ای(بر اساس سازه های تیوری Roy) را گذراند. دو ماه بعد مجددا هر دو گروه به تکمیل پرسشنامه ها پرداختند.

میانگین و انحراف معیار میزان سازگاری در گروه آزمون قبل از مداخله 64/9±20/04 و بعد از مداخله 8/96 ±21/4 و گروه کنترل قبل از مداخله 9/12  ± 22/64و بعد از مداخله 7/79  ± 23/2 بود. آزمون تی مستقل بین دو گروه ، قبل از مداخله 0/55=P و بعد از مداخله 0/14=P اختلاف معنی داری را نشان نداد. آزمون تی زوج قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون0/48= P و گروه کنترل0/57=P اختلاف معنی داری را نشان نداد .آزمون کواریانس با حذف اثر پیش آزمون بین گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله  اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/16=P). با ضریب اتا  0/04 تنها4 0/0% مداخله بر سازگاری اجتماعی تاثیر داشت.

در این پژوهش آموزش بر اساس سازه های تیوری Roy بر مولفه های سازگاری اجتماعی مادران کودکان کم توان ذهنی تاثیر نداشت.