تبیین مدل ارتباط اضطراب فراگیر و کمال گرایی در دانشجویان علوم پزشکی استان البرز با نقش واسطه ای تفکر ارجاعی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اضطراب فراگیر و کمال گرایی با اثر واسطه ای تفکر ارجاعی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان علوم پزشکی استان البرز بودند که از این جامعه 165 نفر از دانشجویانی که دارای اضطراب بودند به شیوه نمونه گیری هدفمند برگزیده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب فراگیر اشپیتز وهمکاران (2006) که دارای 7 سوال است که در این مقیاس 3 سوال مربوط به نشانه های بالینی راهنمای تشخیصی وآماری اختلالات روانی ویراست چهارم ودیگر مقیاس های اضطراب انتخاب شده. پرسشنامه تفکر ارجاعیارینگ وهمکاران(2010) که این مقیاس یک ابزار خود گزارشی شامل 15 عبارت است و مقیاس کمال گرایی استفاده شد. داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند و نتایج نشان داد که بین اضطراب فراگیر و کمال گرایی رابطه وجود دارد و این رابطه از طریق متغیر تفکر ارجاعی تعدیل می شود. بنابراین می توان این گونه نتیجه گیری کرد که اضطراب فراگیر از کمال گرایی وتفکر ارجاعی تاثیر می پذیرد.