تاثیر آلفاتوکوفرول بر فعالیت تلومراز و القای پاسخ های تکثیری لنفوسیت ها در افراد پیر و جوان
پیری، یا سالخوردگی بیولوژیکی، فرآیند زوال و کاهش نیروی موجود زنده درگذر زمان است. ژن های مختلفی در شروع و ادامه فرآیند پیری نقش دارند که از مهم ترین آن ها ژن های مربوط به فعالیت تلومراز است. در این مطالعه برای اولین بار اثر دی آلفاتوکوفرول و PPD بر فعالیت تلومراز و القای پاسخ های تکثیری لنفوسیت های افرادی که دچار پیری شده اند در مقایسه با افراد جوان بررسی شده است.
از ده فرد مسن در رنج سنی 80 تا 100 سال و ده فرد جوان در رنج سنی 20 تا 40 سال، ده سی سی خون گرفته شد و به کمک فایکول PBMC ها جدا و کشت داده شدند. بررسی تکثیر لنفوسیتی با استفاده از تست BRDU صورت گرفت. بیان ژن های مربوط به تلومراز اکتیویتی به کمک Real-time PCR سنجش شد. نتایج با استفاده از آزمون one-way ANOVA آنالیز شدند.
نتایج پاسخ های تکثیری در لنفوسیت های افراد پیر نسبت به افراد جوان افزایش معناداری را نشان داد. نتایج بررسی بیان ژن TERT نشان داد که تیمار با دی آلفاتوکوفرول منجر به افزایش بیان فعالیت تلومراز شده که نسبت به ژن β-actin اختلاف معناداری را نشان می دهد. همچنین در سلول های افراد جوان نسبت به سلول های افراد پیر فعالیت تلومراز افزایش بیشتری داشته است.
نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که دی آلفاتوکوفرول با افزایش عملکرد تلومراز منجر به جوان شدن سلول های لنفوسیت های افراد پیر می شود اما به نظر می رسد اثر دی آلفاتوکوفرول در سلول های جوان بیشتر از سلول های پیر می باشد به عبارتی استفاده از دی آلفاتوکوفرول در جوانی اثر بیولوژیکی بیشتری بر روی لنفوسیت ها دارد.
آلفاتوکوفرول ، PPD ، پیری ، تلومراز ، لنفوسیت
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.