سنجش ارتباط غلظت عناصر کمیاب با پارامترهای رشد (طول و سن) در شگ ماهی دریایی (Alosa braschnikowi) در سواحل استان گیلان

در این مطالعه 34 عنصر مختلف ازجمله فلزات سنگین سمی و غیرسمی در بافت کبد، عضله، گناد، کلیه و پوست شگ ماهی دریایی (Alosa braschnikowi) بررسی شد. هم چنین ارتباط بین تجمع این عناصر با پارامترهای رشد (سن و طول) و شاخص های فیزیولوژیک (ضریب چاقی، وزن نسبی و شاخص کبدی) مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 74 عدد ماهی در فصول صیادی (پاییز 96 - بهار 97) از سه ایستگاه آستارا، انزلی و کیاشهر در سواحل جنوبی دریای خزر تهیه شد. اندازه گیری عناصر با استفاده از دستگاه ICP- OES انجام گرفت. اختلاف بین بافت ها از نظر تجمع غلظت فلزات معنی دار بود به طوری که حداکثر میانگین غلظت فلزات کروم، مولیبدن و استرونسیوم در بافت عضله، فلزات آلومینیم، آرسنیک، باریم، منگنز، وانادیوم و نیکل در بافت پوست، فلزات کادمیوم، کبالت، لیتیوم و سرب در بافت کلیه، فلزات مس و آهن در بافت کبد و فلز روی در بافت گناد مشاهده شد. در هر پنج بافت عضله، پوست، کلیه، کبد و گناد بیش ترین غلظت فلزات مربوط به آهن و کم ترین غلظت فلزات مربوط به باریم، نیکل و کادمیم بود. بررسی ارتباط غلظت فلزات در بافت ها با پارامترهای رشد (طول و سن) نشان داد که بین فلزات آرسنیک، کادمیم، کبالت، کروم، مس، آهن، منگنز، استرونسیوم و روی با پارامترهای رشد همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد و قوی ترین رابطه مثبت و معنی دار بین فلز مس با سن بود (0/05>p)و (0/40=R) . هم چنین بین فلزات آرسنیک، آهن، آلومینیم، باریم، کروم، مس، لیتیوم، مولیبدن، منگنز، نیکل، سرب و استرونسیوم با شاخص های فیزیولوژیک همبستگی مثبت وجود داشت.