جایگاه ترور و خشونت در فقه

مقاله حاضر با توجه به گسترش ترور و تروریسم، به عنوان یکی از مهم‎ترین مصادیق خشونت در برخی کشورهای اسلامی در سال‌های اخیر، ضمن بررسی مفهومی خشونت و خشونت مذهبی تلاش می‌کند استدلال‌های فقهی ارایه‎شده درباره ترور را بررسی کند. مدعای اصلی مقاله این است که اگرچه برخی جریان‌ها و گروه‌های افراطی تلاش می‌کنند با ارایه برخی استدلاهای فقهی به توجیه ترور بپردازند، چنین دیدگاهی فاقد پیشینه فقهی بوده، استدلال‌های مذکور نیز از اثبات شرعی‎بودن ترور ناتوان می‌نمایند. اثبات این مدعا به‏وضوح نشان می‌دهد بر خلاف برخی دیدگاه‌های شرق‎شناسان، نمی‌توان با تکیه بر چنین دیدگاه‎هایی خشن‏بودن ذاتی دین اسلام را پذیرفت. دربرابر آنچه منطقی می‌نماید، برداشت‌های نادرستی از آموزه‌های دینی است که دستمایه برخی گروه‌های افراطی گردیده، در شرایط و زمینه‎های خاصی تولید خشونت نموده است.