رابطه ابتکار و نوآوری شغلی با خلاقیت و انگیزش پیشرفت

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ابتکار و نوآوری شغلی با خلاقیت و انگیزش پیشرفت بود که با روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش دانشجویان کارشناسی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی یادگارامام خمینی (ره) شهرری 20 تا 47 در سال تحصیلی 99-98 روی 21 نفر (19زن و 2مرد) به صورت دردسترس انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های ابتکار و نوآوری شغلی، آزمون خلاقیت تورنس و مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده بود. از روش آماری تحلیل واریانس برای فرضیه اصلی و همبستگی پیرسون برای فرضیه های فرعی استفاده شد. در تحلیل واریانس نمره sig. عدد 000/0 بود که از 05/0 کوچکتر بود، لذا به احتمال 95% رابطه معناداری وجود دارد.