شیوع آسیب های ناشی از ابزار برنده و پیامدهای حاصل از آنها در کارکنان بیمارستان های استان قم

آسیب‌های ناشی از ابزار برنده به‌عنوان یکی از خطرات مشاغل بهداشتی- درمانی شناخته می‌شود که پیشگیری از آن‌ها در دستورالعمل‌های ایمنی مشاغل آورده شده است. این مطالعه با هدف بررسی همه‌گیری‌شناسی آسیب‌های ناشی از ابزار برنده و پیامدهای حاصل از آن‌ها در کارکنان بیمارستان‌های استان قم انجام‌ شد.

این تحقیق به شکل توصیفی- تحلیلی گذشته‌نگر بر روی پرونده‌های سه سال اخیر کارکنان انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ‌های این مطالعه به‌وسیله‌ی نرم‌افزار SPSS انجام شد و برای مقایسه گروه‌ها از آزمون‌های آماری کای مربع (k2) و تی تست (T-test) و آزمون دقیق فیشر (Fisher Exact test) استفاده شد. لازم به ذکر است به تمامی بیماران این اطمینان داده شد که اطلاعات محرمانه باقی خواهد ماند و در صورت انتشار، اسامی افراد ذکر نخواهد شد.

یافته‌ها: 

مجموعا 100 نفر (59 زن و 41 مرد) از کارکنان بهداشتی درمانی بیمارستان‌های موردمطالعه که سابقه ثبت صدمات ناشی از اجسام برنده را در پرونده داشتند وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد آسیب‌دیده 4/6±42 سال و فراوانی افراد بالاتر از 30 سال بیش از افراد کمتر از 30 سال بود (05/P<0). بیشترین درصد آسیب‌ها مربوط به پرستاران (و پیراپزشکان) با 47% و کمترین میزان مربوط به پزشکان با 15% موارد بود (05/P<0) که اغلب در نوبت شب (57%) و بخش‌های جراحی (21%) ، اورژانس و تزریقات (20%) رخ داد. سرسوزن سرنگ (51%) و سوزن بخیه (42%) با اختلاف معنی‌دار عامل بیشترین آسیب بودند . 28% از افراد منبع HBs Ag مثبت داشتند گرچه در پایش افراد آسیب‌دیده هیچ‌کدام از آزمایش‌ها مثبت نشدند.

نتیجه‌گیری:

 ازآنجایی‌که وقوع جراحات با اجسام برنده به‌ویژه در نوبت شب ممکن است در انتقال عفونت‌های منتقله از خون نظیر ویروس هپاتیت نقش داشته باشد؛ ضروری است این آسیب‌ها یکی از مخاطرات مهم شغلی به‌ویژه برای کارکنان مراکز بهداشتی-درمانی محسوب شده و به‌طور کامل موارد این اتفاقات مراقبت شوند.