عملکرد آندوکرینی استخوان، شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی دختران کم تحرک پس از 4 هفته تمرین پلایومتریک با شدت بالا

مقدمه:

 فعالیت بدنی و ورزش، می تواند استخوان ها را تحت تاثیر قرار دهد و با آزادسازی استیوکاینی نظیر استیوکلسین غیرکربوکسیله در متابولیسم گلوکز و چربی شرکت کند. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین پلایومتریک با شدت بالا بر سطوح سرمی استیوکلسین غیر کربوکسیله، شاخص مقاومت به انسولین و اجزای نیمرخ لیپیدی در دختران کم تحرک بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. شرکت کنندگان، 24 دانشجوی دختر غیر فعال با میانگین سنی 53/1 ± 16/24 سال و شاخص توده ی بدنی 01/1 ± 22/22 کیلوگرم/متر مربع بودند که به طور تصادفی به 2 گروه مورد (تمرین پلایومتریک) (12 = n) و شاهد (12 = n) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 4 هفته به تمرینات پلایومتریک (3 جلسه در هفته) پرداختند. در حالی که گروه شاهد هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند. نمونه ی خونی قبل و پس از دوره ی مداخله برای ارزیابی سطوح سرمی استیوکلسین غیر کربوکسیله، اجزای نیمرخ لیپیدی، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین گرفته شد. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری Independent </strong>t و Dependent </strong>t استفاده شد (050/0 > P).

کاهش معنی داری در سطوح سرمی گلوکز خون (035/0 = P)، شاخص مقاومت به انسولین (040/0 = P) و برخی متغیرهای نیمرخ لیپیدی مانند کلسترول تام (040/0 = P) و Low-</strong>density </strong>lipoprotein (LDL) (025/0 = P) در گروه مورد مشاهده شد. همچنین، کاهش معنی دار سطوح سرمی گلوکز خون (025/0 = P)، شاخص مقاومت به ‎انسولین (030/0 = P) و تغییر معنی دار استیوکلسین غیر کربوکسیله و اجزای نیمرخ لیپیدی در گروه مورد نسبت به گروه شاهد وجود نداشت.

کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین و بهبود برخی از اجزای نیمرخ لیپیدی در دختران غیر فعال مشاهده شد که به نظر می رسد مستقل از تغییرات شاخص عملکرد آندوکرینی استخوان (استیوکلسین غیر کربوکسیله) باشد.