نقش منطقه بندی بلورهای فلدسپار در تفسیر دگرگونی ماگمایی توده گرانیتوئیدی گوشه (جنوب شرق بروجرد)

توده گرانیتوییدی گوشه در جنوب شرق بروجرد دارای ترکیب گرانیت، گرانودیوریت و برونبوم های ریزدانه ای با ترکیب گرانودیوریت تا کوارتزمونزودیوریت است. حضور این برونبوم ها به همراه شواهدی از بافت های غیرتعادلی چون لبه انحلالی و منطقه بندی در پلاژیوکلازها، بافت غربالی، لخته های مافیک، بیوتیت تیغه ای، بافت خال خال فلدسپار قلیایی و آپاتیت سوزنی نشان دهنده شرایط ناپایدار و غیرتعادلی در محیط تبلور بوده که به احتمال بسیار در اثر صعود سریع ماگما و یا فرآیند آمیختگی ماگما ایجاد شده است. بلورهای فلدسپار قلیایی و پلاژیوکلاز در سنگ های نفوذی گوشه از دید ترکیب و بافتی ساختار منطقه ای نشان می دهند. ترکیب شیمیایی پلاژیوکلازها در سنگ های گرانیتوییدی در گستره میان  اوایل آلبیت (An: 2) در لبه تا اوایل آندزین (An: 33) در مرکز و ترکیب پلاژیوکلاز برونبوم ها در گستره به نسبت گسترده تری از اوایل الیگوکلاز (An: 11) تا اواسط آندزین (An: 36) تغییر می کند. ترکیب فلدسپار قلیایی در سنگ های گرانیتوییدی با درصد ارتوکلاز Or = 94 - 97 و در برونبوم ها با Or = 69 - 96 مشخص شده است. فراوانی عناصر کمیاب Fe ،Sr ،Ba  و Mg در فلدسپارها، الگوی نوسانی نشان می دهند. الگوی نوسانی عناصر اصلی و کمیاب از مرکز به لبه در بلور فلدسپار به نقش موثر پدیده آمیختگی ماگمایی در شکل گیری توده گرانیتوییدی گوشه اشاره دارد.