شناسایی ژن های فیمبریایی و ژن های ‏مقاومت به فلوروکینولون ها و ‏بتالاکتامازهای وسیع الطیف ‏‎(ESBL)‎‏ در ‏اشریشیا کلی های جدا شده از مدفوع ‏گاومیش در استان آذربایجان غربی

مطالعه حاضر با هدف شناسایی ژن های فیمبریایی، ژن های مقاومت به فلوروکینولون ها و بتالاکتامازهای وسیع الطیف  انجام شد. از تعداد 384 گاومیش از مناطق مختلف استان آذربایجان غربی و در فصول مختلف به صورت تصادفی نمونه های مدفوع جمع آوری گردید. شناسایی باکتری اشریشیا کلی در نمونه های مدفوع با استفاده از روش های کشت و بیوشیمیایی انجام گرفت. روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و با استفاده از جفت پرایمرهای اختصاصی، حضور ژن های فیمبریایی (fimA، crl، csgA)، ژن tsh، ژن های مقاومت به فلورکینولون ها (qnrA، qnrB، qnrS) و ژن های مقاومت به بتالاکتامازهای وسیع الطیف (blaSHV،blaTEM ، blaCTX-M-9) مشخص گردید. از 384 نمونه مدفوع جمع آوری شده از تعداد 115 (9/29 %) نمونه باکتری اشریشیا کلی شناسایی و جداسازی گردید. آلودگی به اشریشیا کلی در شمال استان به طور معنی داری کمتر از جنوب و مرکز استان بود و اختلاف معنی داری از نظر الودگی گاومیش ها به اشریشیا کلی در فصول مختلف وجود نداشت (05/0P<). فراوانی ژن های فیمبریایی fimA، crl و csgA به ترتیب 1/79%، 1/72%، 7/74% بود و ژن tsh دارای کمترین فراوانی (2/18%) در جدایه های اشریشیا کلی بودند. در بین ژن های مقاومت به فلورکینولون ها و بتالاکتامازهای وسیع الطیف ژن qnrS دارای کمترین فراوانی (0/6%) و ژن blaTEM دارای بیشترین فراوانی (9/13%) بود. نتایج به دست آمده در این مطالعه حضور باکتری اشریشیا کلی را در نمونه های مدفوع کمتر از یک سوم گاومیش های نمونه برداری شده نشان داد. ژن های فیمبریایی تقریبا دارای فراوانی مشابهی بودند و ژن های مقامت آنتی بیوتیکی در کمتر از 14% جدایه های اشریشیا کلی در گاومیش حضور داشتند. ارزیابی حضور ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های باکتریایی با منشا حیوانی می تواند از نظر اپیدمیولوژیک و بهداشت عمومی اهمیت زیادی داشته باشد.