بررسی اثر pH و اسید هیومیک بر مقدارآمونیوم و نیتریت حاصل از فرایند نیترات‏ زدایی از آب توسط نانوذرات آهن صفر ظرفیتی

نیترات، یکی از گسترده‏ترین آلاینده منابع آب در جهان و از مهم ترین شاخص های کیفیت آب‏ شرب است. تاکنون روش های متعددی برای حذف آلاینده های آلی و معدنی از آب به کار گرفته شده است که در این میان کاربرد نانوذرات آهن کاربرد رو به رشدی داشته است. در این پژوهش اثر اسیدیته و مواد آلی محلول بر تشکیل و پایداری ترکیبات ثانویه حاصل از کاربرد نانوذرات آهن صفر ظرفیتی در شرایط درون شیشه ای بررسی شد. در این پژوهش توانایی سطوح مختلف نانوذرات آهن صفر ظرفیتی پایدار شده بر ذرات شن (1، 5/1 و 2 میلی گرم در لیتر) در احیای کامل نیترات به آمونیوم و مقدار تشکیل نیتریت در اسیدیته های مختلف (3-4-5) و سه غلظت‏های اسید هیومیک (0-25/0-75/0 میلی‏گرم در لیتر) ارزیابی شد. بر اساس نتایج به دست آمده نانوذرات آهن صفر ظرفیتی به تنهایی در 3=pH بیش از 85 درصد نیترات به آمونیوم احیا کردند. با افزایش اسید هومیک به محلول، غلظت آمونیوم و نیتریت به شدت افزایش یافت که می تواند ناشی از اکسید شدن بخشی از ترکیبات پروتیینی ساختار اسید هیومیک در مجاورت نانوذرات باشد. نانوذرات آهن صفر ظرفیتی نه تنها موجب احیا نیترات شده بلکه مواد آلی محلول در آب را حذف کردند. باندهای آمونیومی اسید هیومیک در مجاورت نانوذرات آهن صفر ظرفیتی هیدراته شده و بخشی از آمونیوم تولیدی در سطح محلول اکسید می شود. بنابراین با آزمایش های بیشتر می توان امیدوار به حذف هم زمان نیترات و مواد آلی محلول توسط نانوذرات آهن صفر ظرفیتی از منابع آب بود.