بررسی تاثیرسیاست تقویت حقوق مالکیت فکری بر چرخش نخبگان

چرخش نخبگان به معنی مهاجرت دوسویه و جریان نخبگان در میان کشورها، از ابعاد جهانی سازی است که برای آن مزایای زیادی برشمرده اند. از سویی دیگر  مهاجرت غیرمتوازن نخبگان از کشورها باعث کاهش شدید نیروی انسانی به عنوان عامل اصلی توسعه در کشور فرستنده می شود. این پژوهش به تعیین سطح موثر حقوق مالکیت فکری بر افزایش شاخص چرخش نخبگان با استفاده از تحلیل همبستگی و روش توکی می پردازد. داده های این پژوهش از وضعیت مهاجرتی مخترعین  98 کشور در سال 2012 با توجه به محل اقامت شان بدست آمده است. یافته های پژوهش مشخص نمود: اولا گرچه رابطه معکوس معناداری بین سطح حقوق مالکیت فکری با چرخش نخبگان وجود دارد ولی ضریب همبستگی آن ها کم است،ثانیا فقط در صورت افزایش شاخص حقوق مالکیت فکری به سطحی  بیش از مقدار هفت از ده،  اثر معناداری در شاخص چرخش نخبگان ایجاد می شود. در ادامه مقایسه سطح حقوق مالکیت فکری ایران در سال 2019 (4/4) با نتایج بدست آمده نشان داد که ارتقای سطح چرخش نخبگان با استفاده از سیاست تقویت حقوق مالکیت فکری نیازمندآموزش، قانونگذاری،  تنظیم مقررات و صرف هزینه کلان است.