تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر افسردگی بیماران دارای ضایعات نخاعی

افسردگی شایع ترین پیامد روان شناختی در بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی انجام شده است.

این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده است. 40 بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی در مرکز توان بخشی حدیث شهر قزوین در سال 1398-1397، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در پنج جلسه به مدت 90 دقیقه برای گروه آزمون انجام شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و افسردگی بک ویرایش دوم انجام شد. میزان افسردگی بیماران قبل، یک، سه و شش ماه بعد از اجرای مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های آماری t مستقل، t زوجی، کای اسکویر و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج مطالعه نشان می دهد، میانگین میزان افسردگی در گروه آزمون و کنترل، قبل از مداخله، به ترتیب 10/4 ± 31/4 و 6/3 ± 30/5 بود که با آزمون (0/3=t،0/7=P) اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و یک ماه پس از مداخله در گروه آزمون به 5/7 ± 22/1 و کنترل 6/6 ± 30/3 رسید که با عنایت به آزمون (4/1=t، 0/001<P) اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. این نتایج در سه و شش ماه بعد از مداخله درمانی نیز تداوم داشت (4/05-=t، 0/001<P).

روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد به عنوان روش غیردارویی در کاهش علایم افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی توصیه می شود. نتایج حاصل از این پژوهش موید آن است که روش EMDR بر درمان و کاهش نمرات افسردگی بیماران دارای ضایعه نخاعی که علایم افسردگی موثر است. این نتایج در سه و شش ماه بعد از مداخله درمانی نیز تداوم دارد و می توان از آن به عنوان روشی غیردارویی، مکمل و اثربخش در درمان افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی استفاده کرد.