بیوسنتز نانوذرات اکسید روی با استفاده از کورکومین و ارزیابی فعالیت های آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی آن

زیست سازگاری و پایداری نانوذرات اکسید روی (ZnO NPs) سنتز شده با استفاده از گیاهان به دلیل کاربردهای گسترده آن در زمینه های زیست پزشکی، صنعتی، تصویربرداری سلولی و بیوسنسور، یک زمینه تحقیقاتی جالب در زمینه نانو فناوری می باشد. مطالعه حاضر شامل سنتز سبز نانوذرات پایدار اکسید روی با استفاده از  استات روی و عصاره آبی زردچوبه به عنوان یک عامل کاهنده می باشد. در این بررسی مشخصه یابی، فعالیت های آنتی اکسیدانی و سیتوتوکسیک نانوذرات سنتز شده با استفاده از روش های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا نانوذرات با روش سبز سنتز شدند و خصوصیات نانوذرات روی سنتز شده با استفاده از تکنیک های مختلف طیف سنجی و میکروسکوپی بررسی شد. ارزیابی فعالیت فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از روش سنجش میزان مهار رادیکال های ازاد DPPH و فعالیت سمیت سلولی در سلول های فیبروبلاست با روشMTT انجام شد. درگیری ترکیبات فعال زیستی کورکومین در تثبیت نانوذرات اکسید روی توسط FTIR تایید شد. میکروسکوپ الکترونی FESEM مورفولوژی نامنظم کروی، میله ای و صفحه مانند را با سطحی ناهموار نشان داد. فعالیت های آنتی اکسیدانی که با استفاده از روش مهار رادیکال آزاد DPPH انجام شده، مقادیر IC50 بالاتر 500 میکروگرم بر میلی لیتر را نشان داد. علاوه بر این، نانوذرات اکسید روی بیوسنتز شده اثرات سمی قابل توجهی را در سلول های فیبروبلاست به روش وابسته به غلظت و زمان نشان دادند. به طور کلی، نانوذرات اکسید روی از طریق یک مسیر سبز پایدار، ساده و سازگار با محیط زیست با استفاده از کورکومین سنتز شد. نانوذرات اکسید روی بیوسنتز شده فعالیت آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی نشان دادند.