مقایسه پنجاه مثل لکی و فارسی

قوم زاگرس نشین لک با پیشینه تاریخی و فرهنگی درخشان خود و با زبان شیرین لکی و ادبیات شفاهی پربار خود، از روزگاران گذشته تا به امروز، میراث دار و پاسدار فرهنگ کهن سرزمین ایران، بوده است. زبان قوم لک که از گروه زبان های شمال غربی ایرانی است، علاوه بر این که ریشه در زبان های باستانی ایران دارد؛ خویشاوند نزدیک زبان فارسی است و همواره از آن تاثیر پذیرفته و متقابلا نیز بر آن تاثیر گذاشته است تا جایی که ادبیات شفاهی قوم لک با غنای کم نظیر خود، لبریز از مثل های شیرین و دیرینی است که وجوه اشتراک فراوانی با مثل های فارسی دارد و مقایسه مثل های دو زبان و نمایان ساختن تشابهات آن ها، راهی مناسب برای اثبات پیوستگی زبان لکی با زبان فارسی و نشان دادن میزان داد و ستد دیرینه و دایمی دو زبان با همدیگر است. در این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و داده های میدانی صورت گرفته، پنجاه مثل زبان لکی با مثل های مشابه خود در زبان فارسی مقایسه و همانندی ها و ناهمانندی های آن ها بررسی شده است. دستاورد پژوهش نشان می دهد که مفهوم و کاربرد هر کدام از پنجاه مثل زبان لکی، با مفهوم و کاربرد مثل فارسی مشابه خود، یکسان است و تنها تفاوت مثل ها، مربوط به ساختار آن هاست که گاه اندک و قابل چشم پوشی، و گاه تا حد کل ساختار دو مثل پیش می رود و ناشی از تفاوت های آوایی، لغوی و نحوی دو زبان، تفاوت های اقلیمی و جغرافیایی دو قوم و نوع نگاه آن ها به عناصر محیط پیرامون خود و بازتاب این عناصر در ادبیات شفاهی خویش است.