حمایت دیپلماتیک از تبعه در مقابل دیگر دولت متبوع او در حقوق بین الملل در پرتو اعلام حمایت دیپلماتیک بریتانیا از خانم نازنین زاغری

حمایت دیپلماتیک دولت از تبعه خود در مقابل دیگر دولت متبوع او از مسایل چالش برانگیز حقوق بین الملل است که اخیرا با اعلام حمایت دیپلماتیک دولت بریتانیا از خانم نازنین زاغری که یک فرد دوتابعیتی ایرانی-بریتانیایی است بسیار برجسته شده است. با اینکه در حقوق بین الملل سنتی اغلب در چنین وضعیت هایی عدم مسئولیت دولت متبوع مورد توجه قرار می گرفت، امروزه حمایت دیپلماتیک از سوی دولتی که فرد چندتابعیتی، تابعیت غالب و موثر او را دارد، علیه دیگر دولت متبوع او امکان پذیر است. فارغ از تابعیت غالب خانم زاغری، رفتار دولت بریتانیا که در اقدامات ملی و بین المللی آن نمود پیدا کرده، نشان دهنده این است که این دولت اعتقادی به حمایت دیپلماتیک از تبعه خود در مقابل دیگر دولت متبوع او ندارد، جز در مواردی که دیگر دولت متبوع فرد، او را بریتانیایی قلمداد کند؛ بنابراین، بریتانیا ممکن است ماخوذ به شیوه عمل خود شود. بریتانیا می تواند با توسل به پروتکل اختیاری منضم به کنوانسیون روابط کنسولی (1963م) و ادعای نقض ماده 36(1) کنوانسیون از سوی ایران به دیوان بین المللی دادگستری مراجعه کند. با این حال، آزادی خانم زاغری که بریتانیا به دنبال آن است نتیجه مستقیم مراجعه به دیوان نخواهد بود.