مقایسه کارایی علف کش های مختلف در کنترل علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد سویا (.Glycin max L)

به منظور بررسی تاثیر کنترل علف های هرز با علف کش های رایج، بر عملکرد و اجزای عملکرد سویای رقم ویلیامز در کشت دوم، آزمایشی در سال 1395-1396، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارها شامل علف کش های اتال فلورالین، ایمازاتاپیر، تری فلورالین، متری بوزین، بنتازون و آلاکلر به همراه شاهد وجین دستی و شاهد بدون کنترل بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای مورد استفاده از نظر درصد تاثیر علف کش ، تراکم و وزن خشک کل علف های هرز با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. نتایج نشان داد یک ماه پس از سمپاشی، علف کش های تری فلورالین و اتال فلورالین نسبت به بقیه تیمارها، بیشترین تاثیر گیاه سوزی را بر علف های هرز داشت اما با گذشت دو ماه پس از سمپاشی، بقیه تیمارها نیز تاثیر خود را نشان دادند و همه تیمارهای علف کشی در یک گروه قرار گرفتند. در این مطالعه، همه علف کش های مورد استفاده، تراکم و وزن خشک کل علف های هرز را  نسبت به شاهد بدون کنترل، به طور معنی داری کاهش دادند اما اثر آن ها، کمتر از تیمار وجین دستی بود. تاثیر کاربرد تیمارهای آزمایش برای صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه سویا معنی دار شد ولی برای صفات ارتفاع بوته، طول دوره رشد، شاخص کلروفیل، وزن هزار دانه و درصد روغن دانه، اختلاف آماری بین تیمارها وجود نداشت. بیشترین تعداد غلاف در بوته (92/333) و عملکرد دانه (2792 کیلوگرم بر هکتار)، از تیمار وجین دستی به دست آمد. در بین تیمارهای علف کشی، اتال فلورالین با عملکرد دانه 1896 کیلوگرم بر هکتار، بیشترین عملکرد دانه را داشت. به طور کلی و براساس معیارهای مورد ارزیابی (تراکم و زیست توده علف های هرز و ارزیابی چشمی اثرات گیاه سوزی علف کش ها)، استفاده از علف کش اتال فلورالین به مقدار دو لیتر در هکتار، برای کنترل علف های هرز مزارع سویا توصیه می شود.