گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان شهر بوشهر و عوامل مرتبط با آن، سال 1398

رفتارهای پرخطر و گرایش به آن در نوجوانان از عوامل اصلی و مهم به خطر افتادن سلامت جامعه می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان شهر بوشهر و عوامل مرتبط با آن صورت گرفت.

در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، 716 دانش آموز مقطع متوسطه دوم شهر بوشهر در سال 1398 به روش نمونه گیری خوشه ای وارد مطالعه گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک و سه زیرمقیاس (شامل گرایش به سیگار، خشونت و رانندگی پرخطر از مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و رگرسیون خطی تحلیل گردیدند. سطح معنی داری در تمام موارد کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 83/0±03/17 بود. بیشترین میانگین نمره مربوط به گرایش به رانندگی پرخطر (67/5±88/14) بود. هر سه رفتار پرخطر با هم ارتباط مستقیم و معنی دار داشتند (سطح معنی داری در تمام موارد کمتر از 05/0). وجود دوستان مصرف کننده دخانیات با هر سه رفتار پرخطر (سطح معنی داری در تمام موارد کمتر از 05/0) و میزان پول توجیبی با گرایش به رانندگی پرخطر (016/0p=) ارتباط مستقیم و معنی دار داشت.

نتایج نشان دهنده ارتباط رفتارهای پرخطر با هم بود؛ بنابراین نوجوانانی که یک رفتار پرخطر در آنان مشاهده می شود باید از لحاظ دیگر رفتارهای پرخطر نیز کنترل شوند. با توجه به گرایش قابل توجه نوجوانان به رانندگی پرخطر و ارتباط مثبت آن با میزان پول توجیبی، ضرورت نظارت بیشتر والدین بر وضعیت پول توجیبی نوجوانان مطرح می‎ باشد.