بررسی اثرهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مخارج عمومی دولت بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب منا

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، می‎تواند از طریق سازمان‎دهی مجدد فرایندهای تولید به روش های کاراتر، رشد اقتصادی را افزایش دهد. نتایج اغلب پژوهش‎ها، گویای تاثیر مثبت و معنا دار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه‎یافته در دهه 1990 است. یافته‎های بعضی از پژوهش‎ها، این رابطه مثبت را در کشورهای در حال توسعه نیز تایید کرده‎اند؛ اما این موضوع برای کشورهای منتخب منا با توجه به ویژگی‎های نامتوازن و ضعیف زیرساختی آنها، جای بررسی دارد. از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات، سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) و مخارج عمومی دولت بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب منا، طی سال‎های 1377 تا 1398 است. برای تحلیل موضوع، از مدل گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادی مثبت و معنادار است، اثر متغیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی مثبت است؛ اما از لحاظ آماری معنادار نیست و تاثیر مخارج عمومی دولت بر رشد اقتصادی منفی و معنا دار است. گفتنی است که اثر سایر متغیرهای مدل، نظیر شاخص شفافیت بین‎المللی (IT)، درجه باز بودن تجارت (GOPEN) و نرخ سرمایه داخلی هر کارگر (GKD)، از لحاظ آماری معنادار نبوده است.