غربالگری روش های مهار ماسه برای یکی از چاه های جنوب غرب ایران با استفاده از الگوریتم تاپسیس

تولید ماسه سازندی یکی از چالش های اساسی شرکت های بهره بردار در عملیات تکمیل و تولید از چاه های نفتی و گازی است. با توجه به آنکه در اکثر موارد، تولید ماسه امری اجتناب ناپذیر است، انتخاب روش مناسب کنترل ماسه و طراحی تکمیل چاه، موضوعی بسیار ضروری و کلیدی تلقی می شود و از جمله روش های بهبود تولید و افزایش بهره وری محسوب می گردد. بنابراین آنالیز و بررسی شرایط تولید ماسه و عوامل تاثیرگذار بر انتخاب هر روش کنترل تولید ماسه، دارای اهمیت فراوان در پایداری تولید می باشند که در این مطالعه با رویکردی داده محور مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با تمرکز بر روش های داده محور، از تکنیک شباهت به راه حل ایده آل (الگوریتم تاپسیس) -به عنوان یکی از روش های تصمیم گیری چند معیاره- برای غربال گری مخازن نفتی جنوب غرب ایران که با مشکل تولید ماسه مواجه هستند، استفاده می کند. در این کار، با استفاده از  اطلاعات چاه های با مشکل تولید ماسه در دو میدان نفتی جنوب غرب ایران، مقدار ایده آل هر یک از معیار های موثر بر انتخاب سامانه مناسب مهار ماسه، استخراج شده است. سپس با به کارگیری روش تاپسیس در مسایل تصمیم گیری چند معیاره، به رتبه بندی روش های مهار ماسه برای چاه های نفتی مورد مطالعه پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که جهت مهار ماسه، استفاده از روش رزین و آروماتیک در اولویت اول و روش های آستری شیار دار، توری انبساط پذیر، رزین و بستر شنی به ترتیب در رتبه های دوم تا پنجم قرار می گیرند.