نقد فمینیستی رمان این خیابان سرعت گیر ندارد اثر مریم جهانی

«فمینیسم» جنبشی اجتماعی است که از اواخر قرن هجدهم و با هدف برچیده شدن تبعیض های جنسیتی زنان، در اروپا و آمریکا آغاز شد و تا کنون سه دوره مختلف را پشت سر گذاشته و گروه ها و گرایش های گوناگونی از آن پدید آمده است. با راه یافتن اندیشه های فمینیستی به حوزه نقد ادبی، در اواخر دهه 1960، «نقد فمینیستی» (زن مدارانه) پایه گذاری شد که آثار ادبی را با دو رویکرد «جلوه های زن» و «نقد زن نویسنده» مورد تحلیل و واکاوی قرار می دهد. در این جستار بر اساس نقد فمینیستی و با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و منابع کتابخانه ای، جلوه های زن و نشانه های زنانه نویسی رمان این خیابان سرعت گیر ندارد، نوشته مریم جهانی، نقد و بررسی شده است. دستاورد پژوهش نشان می دهد که در این اثر ضرورت استقلال مالی زنان و موانع فرهنگی و اجتماعی اشتغال آنان، برتری دادن جنس مذکر بر مونث، مردستیزی و سنت شکنی زنان، پدرسروری، تنوع طلبی و خیانت مردان، خشونت های جسمی، روانی، جنسی، اقتصادی و حقوقی علیه زنان و ازدواج زودهنگام که از مسایل و مشکلات اصلی زنان در جوامع مردسالار است، به روشنی منعکس شده است. همچنین در جای جای این رمان جزیی نگری، اطناب و پرگویی، نوستالژی، روایت دالان در دالان و جستجوی عشق حقیقی که از عمده ویژگی های نوشتار و سبک زنانه است، دیده می شود.