بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی و سالمندی موفق در جامعه سالمندان

 با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران و نقش سرمایه اجتماعی و سالمندی موفق در زندگی سالمندان، این پژوهش با هدف ارتباط سرمایه اجتماعی و سالمندی موفق در جامعه سالمندان انجام شد.

مطالعه حاضر، توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی بود که برای این منظور، تعداد 402 سالمند، به صورت تصادفی از 6 مرکز بهداشت از سطح شهر سبزوار، 2 سرای سالمند و 3 کانون بازنشستگان(علوم پزشکی، آموزش و پرورش، تامین اجتماعی) در سال 98-1397 به عنوان جامعه پژوهش با روش نمونه گیری طبقه ای، انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک سالمند، سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن، سالمندی موفق و وضعیت شناختی سالمند (AMT) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده، با استفاده از نرم افزار SPSS-22 و به کارگیری آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون کانونی و رگرسیون چندمتغیره داده ها تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین و انحراف معیار سنی واحدهای پژوهش 8  ± 8/68 سال بود. نمره سرمایه اجتماعی با نمره سالمندی موفق، همبستگی داشت که میزان این ارتباط، مثبت و متوسط بود (662/0 = r). نزدیک به 30 درصد از تغییرات در نمرات سالمندی موفق، به عنوان متغیر وابسته تحت تاثیر متغیرهای سرمایه اجتماعی و شرایط تاهل، زندگی با بستگان، اشتغال و سطح تحصیلات قرار داشت (29/0 =r2 ).

نتایج این مطالعه، مبنی بر تایید توان پیشگویی و تاثیر سرمایه اجتماعی بر شاخص سالمندی موفق سالمندان در جامعه، تامل برانگیز است. سرمایه اجتماعی، به عنوان متغیر مستقل، سالمندی موفق را به عنوان متغیری وابسته، تحت تاثیر قابل توجهی قرار می دهد؛ به عبارت دیگر، سرمایه اجتماعی از توان پیشگویی سالمندی موفق نیز برخوردار است. این ارتباط در برخی از ابعاد؛ شامل سلامت جسمی، سلامت روانی، عملکرد جسمی و وضعیت شناختی قابل توجه تر بود؛ از این رو این یافته ها می تواند راهنمای خوبی برای تمرکز پژوهش های بعدی و در نهایت، مداخلات مسیولین و متخصصان امر، برای نیل به اهداف سالمندی موفق باشد.