مطالعه جنبش های نوپدید دینی در چشم انداز جهانی شدن با تاکید بر تجربه ژاپن

جوامع امروزی خواه ناخواه در معرض شرایطی قرار دارند که به واسطه فرایند پیچیده جهانی شدن پدیدار گشته و ساحت های گوناگون آن ها اعم از اقتصاد، فرهنگ و سیاست متاثر از آن است. هرگونه سخن درباره جنبش های نوپدید دینی، از آن رو که به مثابه پدیده هایی جهان محلی از امکانات برآمده از جهانی شدن برای پیشبرد اهدافشان بهره می گیرند و در معرض دگرگونی آموزه هایشان از رهگذر تعاملات جهانی نیز هستند ، بدون ملاحظه چشم اندازی جهانی ممکن نیست. بسیاری از جنبش های نوپدید دینی در ژاپن، در بستر انقلاب فناوری اطلاعات و قرارگرفتن در معرض دادوستدهای اطلاعاتی جهان جهانی شده، خود را با اقتضایات جهانی شدن تطبیق داده اند و حتی اگر در مواردی (نظیر آیوم شینریکیو) در مخالفت با جهانی شدن گام برداشته اند، اما هم زمان از ظرفیت های آن نیز استفاده کرده اند. برخی از جنبش های نوپدید دینی ژاپنی در عصر پساآیومی (نظیر کاگامیکیو) ، نه تنها جویای توامان هویت جهانی و هویت محلی اند، بلکه با ظاهرشدن در کسوت نوعی فرا-دین جهانی، خود را با اقتضایات برآمده از جهانی شدن تطبیق داده اند و معطوف به هر دو امر دینی و امر سکولار در عرصه های محلی و جهانی شده اند.