شناخت باکتری های عامل ایجاد عفونت ادراری در زنان باردار شهر آبادان و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها

تغییرات فیزیولوژیک ناشی از تغییرات هورمونی در هنگام حاملگی، به تغییر ترکیبات شیمیایی ادرار و تسهیل در رشد میکروارگانیسم ها منجر می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع باکتریوری و ارتباط آن با برخی از متغیرهای دموگرافیک در زنان باردار مراجعه کننده به آزمایشگاه دکتر صحتی شهرستان آبادان بوده است. برای تهیه نمونه، از روش جمع آوری ادرار میانه استفاده گردید و آنالیز نمونه های ادرار با استفاده از تست های بیوشیمیایی، کشت میکروبی و آنتی بیوگرام صورت گرفت. نتایج نشان داد که 54/4% زنان باردار دارای پیوری و 28/8% دارای باکتریوری می باشند. بررسی فاکتورهای مختلف نشان داد بین میزان باکتریوری با سن، میزان تحصیلات، سابقه دیابت و سابقه مصرف دارو ارتباط معنی داری وجود ندارد. نتایج نشان داد که تقریبا نیمی از زنان باردار دارای سابقه عفونت ادراری بوده و دفع پروتئین در افراد بیمار بیش تر بود. در این مطالعه خانواده استافیلوکوکاسه بیش ترین عامل مسبب عفونت مجاری ادراری گزارش شد که بعد از آن به ترتیب خانواده استرپتوکوکاسیه و خانواده انتروباکتریاسه قرار دارند. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که در حالت باکتریوری، باکتری ها بیش ترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های کلیندامایسین، تتراسایکلین، آزیترومایسین و سفوکسی تین و بیش ترین حساسیت را نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین، نیتروفورانتویین، آمپی سیلین و کوتریماکسازول دارند. باکتری های جدا شده از نمونه ها در محیط کشت طبق متد آنتی بیوگرام، مقاومت شان بررسی شده است. طبق این بررسی، زنان باردار واقع در سه ماهه سوم بیش تر مستعد ابتلا به عفونت مجاری ادراری بودند و پارامترهای دموگرافیک اثر معنی داری در ابتلای به عفونت ادراری در زنان باردار نداشت.