تحلیل رابطه سرمایه اجتماعی با افزایش بهره وری واحدهای صنفی منتخب

سرمایه اجتماعی نقش مکمل،ملات و عامل پیوند سایر عوامل سرمایه نظیر سرمایه های اقتصادی (فیزیکی،مادی و پول و...) سرمایه فرهنگی و سرمایه انسانی و... می باشد.بنابراین در غیاب ویا نادیده گرفتن و بی توجهی به این منبع عظیم سرمایه، کارایی و اثربخشی (بهره وری) سایر منابع سرمایه از جمله سرمایه اقتصادی ،فیزیکی و مادی را کاهش داده و موجب اتلاف و هدر رفت آن می گردد. پژوهش حاضر در پی بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و بهره وری واحدهای صنفی در استان مازندران می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 84 نفر از کارشناسان سازمان صنعت و معدن و تجارت استان و همچنین کارشناسان اتحادیه ها و مجامع امور صنفی شهرستان های استان میباشند. حجم نمونه بر اساس فرمول آماری 70 نفر تعین گردید و اعضای نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است .روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی /پیمایشی و همبستگی بوده است. فرضیه اصلی پژوهش حاضر وجود رابطه بین سرمایه اجتماعی و بهره وری واحدهای صنفی و فرضیه های فرعی وجود رابطه بین هر یک از سه مولفه سرمایه اجتماعی با بهره وری واحدهای صنفی بوده است.برای آزمون فرضیه ها ؛به کمک نرم افزار Spss از روش پارامتری آزمون میانگین استفاده شده است و نتایج آزمونها حاکی از آن است که بین سه متغیر بعد شناختی و ارتباطی و ساختاری و بهره وری ، رابطه ای معنا دار وجود داردو همچنین فرضیه اصلی پژوهش حاضر مورد تایید قرار گرفته است.