سنتز، مشخصه یابی و بررسی کاربرد نانوکامپوزیت مزوپروس سیلیکا/مگمایت در حذف یونهای فلزی سنگین از محلول آبی
در این تحقیق، سنتز نانوکامپوزیت مزوپروس سیلیکا/ اکسیدآهن (MCM-41/γ-Fe2O3) با روش هیدروترمال انجام شده و سپس کاربرد این نانوکامپوزیت به عنوان جاذب در حذف یونهای نیکل، کادمیوم، کروم، سرب و روی از محلول آبی بررسی شده است. همچنین، تاثیر pH محلول، زمان تماس و دوز جاذب بر درصد حذف مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که جذب این یونها بر سطح جاذب، با افزایش pH محلول، زمان تماس و دوز جاذب افزایش مییابد. بیشترین درصد حذف یونهای فلزی سنگین در شرایط pH=5، t=50 دقیقه و 0.16 گرم جاذب (شرایط آزمایش کنونی) بوده است که مقادیر 53، 79، 61، 89 و 99.5% به ترتیب برای یونهای نیکل، روی، کادمیوم، کروم و سرب از محلول آبی به دست آمد. نانوکامپوزیت مزوپروس سیلیکا/اکسیدآهن سنتز شده توسط آنالیزهای پراش اشعه ایکس(XRD)، طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR)، مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی (VSM)، جذب- واجذب گاز نیتروژن (BET) و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM) مورد شناسایی قرار گرفت. اندازه گیری غلظت یونهای فلزی محلول، توسط دستگاه طیفسنج جذب اتمی (AAS) انجام گرفت. طبق نتایج بدست آمده، نانوکامپوزیت MCM-41/γ-Fe2O3 دارای مساحت سطحی بالا (461.19m2/g)، حجم کل حفرات 0.4128cm3/g، میانگین قطر حفره 3.58nm، توزیع باریک اندازه حفرات و رفتار سوپرپارامغناطیسی می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.