بررسی روابط برخی از صفات زراعی با میزان انتقال مجدد ماده خشک در کانوپی ژنوتیپ های برنج

انتقال مجدد هیدرات های کربن از طریق اندام های هوایی یکی از عوامل موثر در پرشدن دانه برنج می باشد. به منظور تعیین سهم انتقال مجدد ماده خشک اندام های هوایی بر عملکرد دانه برنج، پژوهشی با هفت ژنوتیپ امیدبخش و دو رقم شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 1396 و 1397 در ایستگاه تحقیقات برنج شهید شیرودی شهرستان تنکابن اجرا شد. نتایج نشان داد که از نظر میزان انتقال مجدد ماده خشک از طریق برگ پرچم، ساقه و کل اندام هوایی در سطح احتمال یک درصد و از طریق سایر برگ ها در سطح احتمال پنج درصد تفاوت آماری معنی داری میان ژنوتیپ ها وجود داشت. مقایسه میانگین بیانگر آن است که بیش ترین میزان انتقال مجدد ماده خشک از برگ پرچم متعلق به ژنوتیپ 952 با 56 گرم در مترمربع بود. حداکثر انتقال مجدد کربوهیدرات ها از طریق سایر برگ ها، ساقه و کل اندام هوایی به ترتیب به مقدار 123، 230 و 398 گرم در مترمربع به ژنوتیپ 953 اختصاص داشت. بیش ترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ 952 با 7206 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج همبستگی نشان داد که عملکرد دانه با انتقال مجدد ماده خشک از راه های برگ پرچم، ساقه، اندام هوایی و وزن هزاردانه با ضریب 37/0، 55/0، 51/0 و 44/0 همبستگی مثبت و معنی دار داشت. با توجه به عملکرد و میزان انتقال مجدد ماده خشک دو ژنوتیپ 952 و953 ژنوتیپ های مناسبی برای ادامه فعالیت های تحقیقاتی به منظور معرفی رقم جدید برنج به ویژه در شرایط کمبود آب و تنش گرما می باشند.