کاهش فعالیت در پسماند یک رآکتور تحقیقاتی با استفاده از طراحی نوترونیک

مدیریت پسماندهای تولید شده در رآکتور، یک جنبه ی مهم از چرخه ی سوخت هسته ای است. در این پژوهش سعی شده است بدون ایجاد تغییر چشمگیری در ساختار اصلی قلب یک رآکتور تحقیقاتی ، مقدار پسماند تولیدشده در انتهای چرخه ی کاری به حداقل ممکن برسد، به گونه ای که گرمای حاصل از واپاشی عنصرهای پرتوزا در پسماند به کم ترین مقدار ممکن کاهش یابد. برای محاسبه های میزان مصرف سوخت و پارامترهای نوترونیکی قلب رآکتور از کد ام سی ان پی ایکس استفاده شده است. نتیجه ها نشان می دهد که بدون هیچ گونه تغییر اساسی در ساختار اصلی قلب رآکتور مرجع و تنها با افزایش غنای سوخت و کاهش توان رآکتور، مقدار پسماند تولیدشده به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. پس از بررسی های انجام شده دو چیدمان برای قلب رآکتور نمونه پیشنهاد شد طوری که فعالیت پسماند تولید شده در انتهای چرخه ی کاری آن به %15تا %19 مقدار اولیه ی خود در قلب مرجع می رسد. در این راستا میزان مصرف سوخت نیز به %32 تا %40 سوخت رآکتور نمونه افزایش یافته است.