اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود مبتنی بر نظریه سیستم های خانواده بوون بر تعهد زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره فرماندهی انتظامی تهران بزرگ

تعهد و پایبندی به ازدواج به عنوان مکانیزمی دوام بخش دارای اهمیت بسزایی است و از ویژگی های ازدواج های موفق و طولانی مدت به شمار می رود. تعهد زناشویی قوی ترین و پایدارترین عامل پیش بینی کیفیت و ثبات زناشویی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود بر اساس نظریه سیستم های خانواده بوون در تعهد زناشویی در زوجین انجام شد.

طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با روش نمونه گیری در دسترس و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری؛ مراجعین مراکز مشاوره فرماندهی انتظامی تهران بزرگ در نیمه دوم سال 1397 می باشند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 زوج) قرار گرفتند. پرسشنامه تعهد آدامز و جونز (1997) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. مداخله درمانی زوجین بر اساس نظام درمان بوون در قالب درمان گروهی زوج ها در 10 جلسه 60 دقیقه ای در طی سه ماه و به صورت درمان گروهی برای گروه آزمایش توسط محقق اجرا شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. پس از گذشت یک ماه از اجرای پس آزمون، در هر دو گروه، پیگیری انجام شد.

مداخله درمانی تمایزیافتگی خود در گروه آزمایش در افزایش تعهد زناشویی زوجین در مقایسه با گروه کنترل موثر بود (001/0p=). همچنین نتایج تحلیل آمیخته بیانگر آن است که اجرای متغیر مستقل بر هر سه مولفه تعهد شخصی (001/0p=) تعهد ساختاری (001/0p=) و تعهد اخلاقی (004/0p=) معنادار بود. نتایج این مداخله در مرحله پیگیری نیز معنادار گزارش شد.

مداخله درمانی تمایزیافتگی خود بر اساس دیدگاه خانواده درمانی بوون  در افزایش تعهد زناشویی زوجین گروه آزمایش  در مقایسه با گروه کنترل موثر بود.